ابهام مطلق

 کاش آدم ها می دانستند که "تو" برایم نماد معشوقه‌ی پاکی هستی، که من عاشقش شده ام. منی که هیچ چیز ندارد، مگر "تو"یی که تمام آرزوی تمام آدم های این دور و بر است. والسلام ...

ابهام مطلق...

خدای من خدای خوب من؛ سپاس برای شماست. برای شمایی که بی وقفه مهربانی هایتان را به ما عرضه می دارید، و ما را از نعمت های حلال بی نیاز می گردانید. سپاس مخصوص شماست؛ که بی اندازه محبت خود را از ما دریغ نم ابهام مطلق...ادامه مطلب

خب همیشه که نمی شود او تمام فال های دنیا را برایت از توی این جعبه در بیاورد؛ یک بار هم خودت امتحان کن. ناسلامتی خدا تو را خیلی بهتر از دست رنج های دیگرش ستاییده. مگر خودش نگفته بود که تو بهترین و با محبت ترینی. او اگر بردارد شاید حرف توش از دوری و فراق باشد. من اگر بردارم که هیچ، حافظ دست های من را هیچ وقت نمی فهمد. من فقط بلدم قرآن باز کنم و همیشه ی خدا هم حرف از انسان بودن و این چیز ها توش می آید. این که مثلاً انسان، مادر و پدرش را که اذیت نمی کند، دوست ش را هم دوست دارد.یکی دیگر اگر بردارد هم حرف از وصال است و وصال هم که همیشه کشک بوده ولا غیر. یک بار هم بیا خودت بردارد. ضرر که نمی کنی. تو اگر برداری قشنگ است. حرف دست های تو را حافظ هم می فهمد. این که می گویند قلب دوم آدمی کف پاهایش است دروغ محض است. حداقل برای شما عاشق ها دروغ است. قلب دوم شما ها انگشت دست هایتان است، آن هم نه همه ی انگشت هایتان؛ همان مماس بین انگشت شست و انگشت اشاره ی تان منظورم است.تو اگر برداری، حرف از انتظار است؛ انتظار ! خدا خودش گفته بود همه ی حق انتخاب های دنیا را داده دست تو. مگر نگفته بود؟شنیدمت که نظر می‌کنی به حال ضعیفانتبم گرفت و دلم خوش به انتظار عیادت (سعدی، +)+ نوشته شده در  جمعه ۱۳۹۶/۰۸/۱۹ساعت 21:4&nbsp توسط محسن  |  ( ابهام مطلق...ادامه مطلب

بعد از مدت‌ها رگال لباس‌هایش را مرتب کرد. شلوار ها، مانتو ها، روسری ها... گوشه‌ی کمد، روی جعبه‌ای که وسیله‌های قدیمی‌اش را داخل آن نگه می‌داشت، چشمش به مقنعه‌اش خورد. زمان برایش ایستاد. یک جفت چشم مهربان خاکستری جلوی چشم‌هایش رنگ گرفت؛ و دسته گل‌هایی که او به طرف مرد دراز کرد: «آقا یه گل بخرین؟»، و دست مرد که روی سرش کشیده شده بود؛ « چن سالته دخترم؟»، چشم‌های مهربان مرد، لبخندش، حرف‌هایش و اولین هدیه‌اش به دختر کوچک. همه‌ی سال‌های گذشته به سرعت از جلوی چشم‌هایش گذشت. فاتحه‌ای برای قهرمان زندگی‌اش که او را از سال‌های تاریکی در انتظار بیرون ابهام مطلق...ادامه مطلب

دلم برای خنده‌هایت تنگ است. بسیار بسیار ... ابهام مطلق...

اعتراف می‌کنم که بعد از گذشت سیصد و نود روز و بالا رفتن از سیصد و نود پله، هنوز روی پله‌ی اول هستم؛ پله‌هایی که من باید یکی یکی از آن‌ها بالا می‌رفتم، ولی بعد از بالا رفتن از همه‌ی آن‌ها و ایستادن روی پله‌ی آخر، ناگهان شکستند. حالا انگار ده ماه از زندگی و شروع مرحله‌ای جدید از زندگی عقب افتاده‌ام و حتی نمی‌دانم کی قرار است دست‌های تو را خوبِ خوب با دست‌هایم بگیرم، و پای راستم را برای بالا رفتن از پله‌ها، روی پله‌ی دوم بگذارم. به هرحال قصه‌ای از مجموعه قصه‌های دنباله‌دار زندگی تمام شده است، و هیچ‌کس نمی‌داند درون این مرد به ظاهر آرام و همیشه ابهام مطلق...ادامه مطلب

در دوره کارشناسی دو درس به اسم دستگاه های دینامیکی، و ریاضیات زیستی داشتم. دستگاه های دینامیکی، مرتبط با فرآیند دستگاه هایی است که از متغیرهایی تشکیل شده اند که طی زمان دچار تغییر می شوند، و همین تغییر و تحول باعث تحول دستگاه می شود. برای مثال یک آونگ ساده یک دستگاه دینامیکی است، که با یک ضربه‌ی ابتدایی شروع به حرکت می‌کند و طی گذشت زمان تغییر حالت می دهد. این تغییر، می تواند از هر نوع باشد. به عنوان یک مثال پیچیده تر، می توان سیستم آب و هوایی را یک دستگاه دینامیکی دانست.کل کاری که در سیستم های دینامیکی انجام می شود، مدل سازی دستگاه های فیزیکی، و پیش ب ابهام مطلق...ادامه مطلب

هیچ وقت نشده داد بزنم و بگم چرا؟، اما خیلی شده که اسمت رو با تمام وجود فریاد بزنم ...

* یا الهی و ربی، من لی غیرک؟

ابهام مطلق...

درست هفت روز پیش بود که با منزل تماس گرفتند و خبری به‌مان دادند. خبر دومین جلسه‌ی خواستگاری یا جشن کوچک معروف بله‌برون یکی از پسرهای فامیل که اتفاقاً من و همسرم را هم به همراه پدر و مادرم دعوت کرده بودند. قدیم‌تر‌ها وقتی برای شام یا مهمانی به منزلشان دعوت می‌شدیم و صحبت از درس و دانشگاه می‌شد، تمامی اعضای خانواده‌شان بر این عقیده بودند که درس خواندن در این روزگار فایده‌ای ندارد. اما من بی‌توجه به صحبت‌‌های دیگران، به کار خودم ادامه می‌دادم. دقیق‌تر و ریز‌تر اگر بخواهم وارد جزئیات بشوم، یادم می‌آید که می‌گفتند تنها یک دسته آدم وجود دارد که ابهام مطلق...ادامه مطلب

می آیی، و دستت را به سویم دراز می کنی. باورم نمی شود که این لیوان شربت آبلیمو برای من است؛ صدای تکه های یخی هم که به لیوان می‌خورد دیوانه ام می کند. بعد، همان جور که تو از پشت لیوان چشم هایم را دید می زنی، دل من هم خنک می شود.

* مثل همیشه به قدرت عشق ایمان دارم.

ابهام مطلق...